Wpłata finansowana przez pracownika

Osobom zatrudnionym objętym automatycznym zapisem do PPK, które nie złożą deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat na PPK, pracodawca jest zobowiązany naliczyć i potrącić wpłatę podstawową
w wysokości wynoszącej 2% wynagrodzenia brutto. Wpłata podstawowa może jednak, w warunkach określonych w ustawie o PPK, zostać obniżona maksymalnie do 0,5% wynagrodzenia brutto. Jednocześnie, każdy uczestnik PPK ma możliwość wnoszenia wpłaty dodatkowej, w wysokości do 2% wynagrodzenia.

Jako wynagrodzenie traktować należy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne
i rentowe uczestnika PPK, bez stosowania ograniczeń dotyczących przekroczenia 30-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.Wpłaty finansowane przez pracownika naliczane są więc od pensji w kwocie brutto, natomiast potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu, czyli pomniejszają kwotę do wypłaty.

Wpłata finansowana ze środków pracodawcy

Obowiązkowa wpłata podstawowa finansowana przez pracodawcę wynosi 1,5% wynagrodzenia brutto pracownika. Pracodawca może jednak zadeklarować dokonywanie wpłat dodatkowych, do wysokości 2,5% wynagrodzenia brutto.

Wpłaty dokonywane przez pracodawcę, zarówno te obowiązkowe, jak i fakultatywne, nie są uwzględniane w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Podlegają one natomiast opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy (art. 12 ust. 1 ustawy o podatku doch. – Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.), gdyż łączą się z otrzymaniem przez pracownika nieodpłatnych świadczeń.

Dopłaty ze środków publicznych

Trzecim źródłem finansowania PPK są wpłaty finansowane z budżetu państwa. Obejmują one
w pierwszym rzędzie wpłatę powitalną w wysokości 250 zł, płatną jednorazowo, pod warunkiem, że pracownik przez co najmniej 3 pełne miesiące będzie uczestnikiem PPK i za co najmniej 3 miesiące dokona wpłat podstawowych. Drugim typem zasilenia PPK ze środków publicznych będą dopłaty roczne w wysokości 240 zł. Będą one należne po osiągnięciu ustawowych limitów wpłat finansowanych przez uczestnika PPK oraz podmiot zatrudniający.Oba świadczenia z budżetu państwa podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 47f ustawy o podatku dochodowym .

Zwolnienia dla dochodów z PPK

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 58c ustawy o podatku dochodowym dochody uczestnika w związku
z gromadzeniem przez niego środków finansowych w ramach PPK podlegają zwolnieniu od podatku. Wolna od podatku jest także wypłata środków zgromadzonych w PPK, jeżeli:

  • zdecyduje się na nią pracownik po osiągnięciu 60. roku życia,
  • pracownik po ukończeniu 60. roku życia zawnioskuje o ich wypłatę w formie tzw. świadczenia małżeńskiego, o ile jego małżonek również ukończył 60. rok życia, a świadczenie to będzie wypłacane w co najmniej 120 ratach,
  • o wypłacie postanowi uczestnik PPK, który nie ma ukończonych 45 lat, a celem wypłaty jest pokrycie wkładu własnego w inwestycję, która ma być sfinansowana z kredytu (np. budowa lub przebudowa budynku mieszkalnego), pod warunkiem zwrotu środków w wartości nominalnej,
  • wypłata nastąpi w przypadku poważnego zachorowania (pojęcie to definiuje ustawa o PPK) uczestnika PPK, jego małżonka lub dziecka, przy czym wypłata nie może przekraczać 25% zgromadzonych środków,
  • dojdzie do wypłaty transferowej zgromadzonych środków, czyli ich przekazania np. na inny rachunek PPK albo na rachunek lokaty terminowej lub IKE małżonka zmarłego pracownika.